Oczywiście. Każdy nos czuje zapach do momentu, kiedy go nie zna i nie toleruje. Kiedy go pozna staje się mało wyczuwalny. Mam tak z jednym z najbardziej kontrowersyjnych zapachów świata – perfumami ludzkich wydzielin (perfumy Secretions Magnifiques Eat Libre d’Orange – przyp. red.). Jednym kojarzą się z zapachem szpitala i palonego ciała, u innych oddziałują bardzo na zmysły. Przedziwny, magiczny zapach. Zdarza się, że po dwóch aplikacjach ludziom uginają się nogi. Próbowałam kupić flakon przez 7 lat, ale mój nos na to nie pozwalał. Kupiłam jesienią, gdy padał deszcz. Na początku używałam go niewiele. Dzisiaj już mi nie przeszkadza w niedopuszczalnej ilości i już tylko czasem go czuję. To jest fascynujące w zapachu, że czujemy go dopóki nam przeszkadza albo jest nam zupełnie obcy. Dlatego na przykład takie fajne są molekuły – wyczuwalne i nie, pojawiają się i znikają. Gdy poczujesz jedną z nich, poczujesz coś, czego nigdy Twój nos nie doznał. Pachną jak coś, co nie istnieje w naturze i nie masz żadnego porównania, że na przykład pachną drewnem, oceanem albo ziarnem piasku. Twój mózg nie ma w tym przypadku żadnego odniesienia.